Jako Research Fellow związana jestem akademicko z Leverhulme Centre for the Future of Intelligence na Uniwersytecie Cambridge. W swojej pracy naukowej badam jak nowe technologie kształtują nasz sposób rozumienia i doświadczania śmierci, żałoby i pośmiertnego trwania.

Skończyłam trzy fakultety – najpierw dziennikarstwo i komunikację społeczną, potem wiedzę o teatrze, a następnie media interaktywne i widowiska na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

W latach 2020-2023 realizowałam stypendium naukowe „ETIUDA 8” finansowane z Narodowego Centrum Nauki. Przez ostatnie dziesięć lat jako koordynatorka, pomysłodawczyni lub współtwórczyni realizowałam także wiele projektów naukowych, artystycznych, społecznych i edukacyjnych o zasięgu lokalnym, ogólnopolskim i międzynarodowym. W lutym 2022 z wyróżnieniem obroniłam doktorat pt.: „Nieśmiertelność. Technokulturowe strategie współczesności”. W 2024 roku moja rozprawa została wyróżniona przez Narodowe Centrum Kultury  jako jedna z trzech najlepszych prac doktorskich obronionych w dziedzinie kulturoznawstwa w Polsce w latach 2021-2023, a w 2023 roku otrzymała wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie o Nagrodę Inki Brodzkiej-Wald za najlepszą pracę doktorską na temat współczesności.

Od 2020 współpracuję z Leverhulme Center for the Future of Intelligence na Uniwersytecie Cambridge, rozwijając ideę studiów nad (nie)śmiertelnością. W 2021 współorganizowałam na Uniwersytecie Cambridge (wraz z doktorem Stephenem Cavem) międzynarodowe sympozjum Digital (Im)mortality. Philosophy, Ethics and Design. Jestem też członkinią zespołu w międzynarodowym konsorcjum badawczym realizującym projekt Digital Death. Transforming History, Ritual and Afterlife w ramach EU CHANSE Call on Transformations: Social and Cultural Dynamics in The Digital Age.

W 2024 roku zostałam nagrodzona przez Schmidt Sciences jako jedna z 19 badaczy z całego świata zajmujących się tzw. 'hard problems of AI’ w ramach AI2050 Early Career Fellowship. Przez następne dwa lata będę prowadziła badania mające na celu zrozumienie, jakie znaczenie mają technologie (nie)śmiertelności w różnych kontekstach kulturowych.

Ostatni artykuł, który przygotowałam wspólnie z doktorem Tomaszem Hollankiem na temat etycznych i społecznych implikacji symulowania zmarłych przy użyciu sztucznej inteligencji w postaci tzw. „deadbotów” zdobyło rozgłos na całym świecie, w tym w głównych mediach w Wielkiej Brytanii, takich jak BBC World NewsThe TimesThe Guardian i The Independent, a także w wielu mediów nie-anglojęzycznych m.in. w Korei, Brazylii, Iranie, Hiszpanii, Egipcie, Niemczech, Chorwacji, Madrycie, Polsce, Norwegii, Stanach Zjednoczonych i Indiach.